17 Eylül 2012 Pazartesi

Pamuk Kalp



Kalbin hızlanması kalemin hızlanması demek benim için, 
Neden diye soran kalbi yazmayı bilmeyendir.
Bilse durur mu eli?
Şelaleden akar gibi yazar,
Gürül gürül inletir hislerini... 
Durdurmak mümkün değil,
Zira ben susturabiliyor muyum elimi?
Gelecekte olmayacak bugünler,
Okuyarak tekrar yaşayacağız,
Sarılıp gülümseyeceğiz.
Bazen sincaplarla dolu bir parkta,
Bazen denizle güneşin kavuştuğu noktada,
Bazense sıcak yuvamızda karşılaşacağız anılarla.
Dolmayacak aşkla bakan gözler,
Huzura doyamayıp,
Yepyeni sayfalara yelken açacak.



16 Eylül 2012 Pazar

Biz Kışı Özledik



Sıcaklar uzaklaşıyor, mutlu günler daha da yaklaşıyor. Fotoğrafta da görüldüğü gibi ağzımızın tadı yerinde, yüzümüz gülüyor. Özledik kazakları giyip karda kışta yürümeyi, özledik sarılıp ısınmayı...


Yazı da severim ama kışın tadı bir başka, mum ışığında ısınan yürek, battaniye altında izlenen film, ellerimizi birleştirip ısınmak için tuttuğumuz kupa...



Sıkıldık şorttan, pikeden. Nerede çantamda taşıdığım şemsiye? Peki fotoğraf çekmeye çıkarken sardığım atkılar? Kaz tüyü yorganlarla birlikte gösterin kendinizi. Çok özledik.


Sıcak kanlı insanlarız, ısıtırız
Yanlışları düzeltmeye çalışır rüzgar,
Sımsıkı sarılırız.
Gözler dalıp gider,
Başımız aşkla doner.
Eller çatlayıp kanar bazen,
İmdada yetişir hayaller...

6 Eylül 2012 Perşembe

Toz Pembe

Kimine göre kısa bana göre uzun bir aradan sonra merhaba,
Bir mutluluk, belki de bir huzur yazısı kalpten dökülen ama yapmayacağım, yazmayacağım bu sefer. Neden mi? Korktuğum için kem gözlerden, üzülmemi bekleyenlerden.
Evet acıyor canım bazen fakat geçiyor hiç fark ettirmeden.
Her seçim birşeylerden vazgeçmek olduğu kadar, seçtiğin şeyi kazandığın anlamına da gelir.
İlkin optimist olmak gerekir.
Hani moralinin dibe vurduğu bir dakikada seni seviyorum mesajı gelir,
En daraldığın anda saksında açan çiçekleri görürsün...
Toz pembe olur işte aniden hayat.
Sen ona hangi taraftan baktığına bak.
Derdim yok diyene inanma,
Maskesiz yaşamaktadır tat...