Ben bu toprakların çocuğuyum,
Göğsümü gere gere basarım da,
Gözyaşlarımla sularım da...
Minik bir ilçede doğup,
Buralarda genişlettim ufkumu...
Yurdumun insanlarıyla yetiştim,
Onlarla büyüyüp, onlarla değiştim...
Kaçıp gitmeyi hiçbir zaman bilmedim,
Yaratmadım hayatımda o seçeneği.
Ülkem için diyerek attım adımlarımı,
Vatanımla birlikte düşledim yarınlarımı...
Pes etmeye yaklaştığım zamanlarım da oldu tabi,
Fakat yemedi gözüm, gidemedim...
Bırakamadım sokaklarımı, köşe lambalarımı...
Bu toprakları satanların karşısında,
Sevenlerin yanı başında oldum her zaman...
Her çeşit insanı barındıran bu ülkede,
Yaşayarak tecrübe edindim tüm özelliklerimi.
Biliyordum,
Hala biliyorum güzelliklerin geleceğini...
Dağılacağını bu kara bulutların ve
Haykırıyorum 'Atatürk İlkeleri' ile yola devam edileceğini!
O yolda beraber yürüyecek birilerinin olduğunu bilmek ne kadar güzel bir duygu.. Kalemine sağlık..
YanıtlaSilÖyle birşeydir ki vatanını sevmek; mevcut dillerin sözcükleriyle anlatamaz, kayıp dillerin kayıp sözcüklerinden medet umarsın.Anneni sevmek gibidir ama daha vahşi, sevgili gibidir ama vazgeçilmez, evladın gibidir ama evladını kurban verdikten sonra "Vatan Sağolsun" dersin
YanıtlaSilÖyle birşeydir ki vatanını sevmek; Hiç birşeye benzemez başka. Varlığını armağan edersin de yetersiz bulursun.
Bir tek şeyi bilirsin VATAN SAĞOLSUN.
Mevzubahis vatansa, gerisi teferruatdır. M.K.Atatürk