Sonsuzluk

İrkildi bana dokunur dokunmaz, aşkı kendince biliyordu o güne kadar,

Bilmiyordu bildiğinin sadece yanılmalar olduğunu,

Hepimizin aşk diye kimlerin peşinde koştuğunu,

Kim olduğumu önemsemeden yüzünün benimle güldüğünü fark ettikçe şaşırıyordu o da haline...

Söyleyemiyordu, inceliyordu sessizce.

Gözleri ayrılmıyordu gözlerimden,

Duyuyordu, dinliyordu kalp atışlarımı sinsice.

Terliyordu elleri ellerime değdikçe,

Belki değil kesin diyordu hissettikçe,

Aslında beklemiştim onu, biliyordum sonum olduğunu,

İmkansızın olmadığını anladım,

Benliğimde kaybolup seni seviyorum dedikçe...