12 Mayıs 2010 Çarşamba

Vazgeçemediklerime...



Herkes gider onlar kalır, birlikte veya ayrı... Varlıkları yeter her zaman...
Sımsıkı sarılıp bırakmamak lazım, 
Yolun sonunda sağda anne solda baba vardır,
Hataların ardından, hayal kırıklıkları ardından, kalırlar..
Kopamayız, kopamazlar...
Gerçektir işte o sevgi, karşılıksızdır...
Bir rica yeter istekleri yaptırmaya...
Ufak kırgınlıklar yeter moral bozukluğuna...
En yüce sevgidir, vazgeçilmezdir.
Yıpranmaz, yıpratamazlar...
Kimler gelir, kimler geçer, onlar kalır daima...
Annenin kokusu hangi çiçekte bulunur ki?
Ya babaya duyulan güven?
Kim geçebilir ki önlerine...
Onlar birbirlerinden geçse de, geçilmez onlardan...
Şükredilir sağ olduklarına,
Dualar edilir var olduklarına...
Varlıklarıyla atan kalp,
Yokluklarında sesini kaybeder...
Yaşananlar hep hatırdadır,
Söylenmesi gereken; neden yerine tamamdır...
Kabullenmek gerekir verilen kararları,
Mutlu olunacaksa yıkmak gerekir duvarları...


Beni benden çok seven anneme babama... 
Benim benden çok sevdiğim anneme babama...
Mutlu günlerimize,
Bir elimi tutan anneye,
Diğer elimi tutan babaya,
Öylece el ele gezilen günlere,
Özleyeceğim... Çok özleyeceğim...
Candınız, cansınız, her ne olursa olsun can kalacaksınız...

3 yorum:

  1. Onlar ayrılsalar bile, bil ki iki elinde yine onların eli.
    Sen anne için demişsin ama;
    Çocuğun kokusu hangi çiçekte bulunur ki...

    YanıtlaSil
  2. Ayrılık acıtmaz, artık gerçekleşemeyeceğine inandığımız hayallerimizdir gözümüzden süzülen damlalar. Umarım ayrılırken geride hayallerini bırakmamışlardır. Sana gelince... 2 parçaya bölünen hayallerini, toplayıp birleştirebilecek kadar geniş bir yüreğin olduğunu biliyorum.

    YanıtlaSil
  3. Anne-babaların kendi yolu ayrılsada evlatlarıyla asla ayrılmaz.Onlarda senin gibi bir evlada sahip oldukları için şanslılar.Yollar ayrılır, tekrar kesişir bilinmez.Carpe Diem!
    windlyA

    YanıtlaSil