18 Aralık 2009 Cuma

Sen! Evet Sen...

Parmağımın ucundaki kişi sensin,
Evet sen...
Geriye dönüp bakma,
Emin olmaya çalışma, sana diyorum.
Pek belli edemedim belki,
Gösteremedim bendeki değerini.
Ama sen iyi bilirsin beni,
İçimdeki sevgiyi, kalbimdeki yerini.
Bazıları vardır benim gibi,
Sevgi sözcüklerindense, paylaşmayı
Temas etmektense kalbi yansıtan bakışları tercih eden
Utanır mıyım, korkar mıyım bilmem ama
Söyleyemem...
Seni kaybedeceğimi bilsem de, söyleyemem bazen.
Yutkunmak imkansızlaşır, bakışlar anlamsızlaşır.
Anlamalısın artık, fark etmelisin uğraştığımı
Diyebilmelisin; konuşamaz diyebilmelisin
Bilmelisin gitmeni istemediğimi,
Ömrümü feda edebileceğimi görebilmelisin...
Git! Derken, seni suskunluğumla daha fazla boğmak istemediğimi,
Seni gerçekten sevdiğimi anlamalısın gözlerimden...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder