15 Aralık 2009 Salı

Deneme




















Gözümü açıp kapatıncaya kadar geçti bunca süre diyemeyeceğim, derin düşündükçe çok fazla şey sığdırdığımı fark ediyorum. Hatta bazı yaşadıklarımın aklıma farklı zamanlarda gelmesi, o 'bazı'ları hiç yaşamamış gibi hayatıma devam etmem, bana hafızamda bir sorun olduğunu gösteriyor. Belki de hatırlamaya değeceklerini düşünmüyorum, bilmiyorum...

Seneler benden neler götürdü demektense, bana neler getirdi demeyi tercih ediyorum. Gün geçtikçe daha çok güçlendim, ayaklarım daha sağlam basmaya başladı.

Arkamdan sinsice yaklaşıp beni uçuruma yuvarlayanlar, kendisini dost gösteren düşmanlar sizlere çok teşekkür ederim. Gözümü açtınız, saflığımı belli etmemem gerektiğini öğrettiniz, fakat kusura bakmayın iyi niyetimi benden alamadınız, yaşama sevincime bir iğne bile batıramadınız. Anlıktı o sinirlenmeler, saatlerimi almadı dökülen gözyaşlarım, bütün gerginliklerin ardından gülümsemeyi bildim ben. Belki Pollyanna olamadım ama pesimist de olmadım hiçbir zaman.

Geçmişe dönüp baktığımda yaşadıklarımın hepsi mutlu etti beni. Gördüğüm kötülüklerin ardından hak ettiğim iyiliği buldum her zaman. Hayatı tanıdım. Hangi açıdan, nasıl bakacağımı çok iyi öğrendim ve sonunda daha bir çok şey katacağım BEN'i tanıdım, BEN'i yarattım...

4 yorum:

  1. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  2. ilk önce kendini tanımalı insan, ilk önce kendiyle barışmalı...

    Kendi olmalı insan..

    Seviyorum seni

    YanıtlaSil
  3. gönderememişmiyim yorumumu yoksa :S

    YanıtlaSil
  4. Gelmemiş canım bilemiyorum...

    YanıtlaSil