8 Temmuz 2010 Perşembe

Verin Coşkuyu!

 














Tutma içinde, 
Aşkmış, nefretmiş ayırt etme...
Püskürt doyasıya, 
İç doyasıya her anıya.
Üzgünken surat asıksa,
Mutluyken dişler görünsün..
Hakkını vere vere yaşa hayatı.
Bütün problemler çözülsün..
Bir düşün, yarın ne olacak?
Kim bilmiş ki sen bileceksin,
Kim ölecek kim kalacak...
Kalmasın içinde isteklerin,
Uğraş çabala, seni dinler dileklerin..
Ver sabahları kendine coşkuyu,
Yakalarsın hayatı kanadından
Bırakırsan bitmez tükenmez sorguyu...

2 yorum:

  1. evet yorumumu yapıyorum.
    şair bize aslında hayatın sahte olduğunu sadece paramız olduğu sürece mutlu ve yapmacık olmayacağımızı vurgulamak istemiş.
    şahsen verilmek istenen mesajı sevdim.
    bu demek oluyorki:mesajı seven şiiri de sevmiştir.
    böyle yerlere yorum yazması beleş olunca da insanın yazdıkça yazası geliyor.
    bekliyoruz efenim bu tür güzel paylaşımları.

    YanıtlaSil
  2. :) Kim olduğun nasıl da belli. Burada bile para diyorsun ya, o cüzdanını kapıp Starbucks'ta kahve içmezsem benim de adım İrem değil :))

    YanıtlaSil