2 Temmuz 2010 Cuma

Yapamadım. 
Daha fazla karşı koyamadım hatalarıma. 
Kabullenmem lazımdı artık, bir dur demem lazımdı.
Görmemezlikten geldim,
Herkes yapıyor dedim uzun süre..
Hatadır, yapılmak için vardır dedim...
Herkes olmadığımı anlayınca değişti düşüncelerim.
Ben; beni üzenlerden değildim,
Parçalayıp üzerine basabilenlerden hiç değildim...
Tek tek koydum önüme yanlışları,
Her biriyle yüzleştim neredeyse.
Artılarımı koyup övünmeyi de bildim tabi...
Ardından karar zamanı geldi,
Ya diğerleri gibi olacaktım 
Ya da olmam gerektiği, bana yakıştığı gibi...
İnsan düşündükçe, derinine indikçe buluyor doğruları.
Bazen ağır sözler işitmek gerekiyor.
Ben bu olamam dese de, o oluveriyor işte..
Yakıştıramasa da kaçamıyor bazen hatalardan.
Farklı karakterlere bürünebiliyor...
Önemli olanın maskesiz en duru hali ile kendisi olduğunu geç fark edebiliyor...



3 yorum:

  1. cidden bazen oturup kendi yanlışlarımıza bakmak lazım... daha iyi biri olmak için...

    YanıtlaSil
  2. Fark etmek, fark yaratmanın ilk evresidir İrem. Yeni yolun açık olsun

    YanıtlaSil
  3. ...traigo
    sangre
    de
    la
    tarde
    herida
    en
    la
    mano
    y
    una
    vela
    de
    mi
    corazón
    para
    invitarte
    y
    darte
    este
    alma
    que
    viene
    para
    compartir
    contigo
    tu
    bello
    blog
    con
    un
    ramillete
    de
    oro
    y
    claveles
    dentro...


    desde mis
    HORAS ROTAS
    Y AULA DE PAZ


    TE SIGO TU BLOG




    CON saludos de la luna al
    reflejarse en el mar de la
    poesía...


    AFECTUOSAMENTE


    ESPERO SEAN DE VUESTRO AGRADO EL POST POETIZADO DEL FANTASMA DE LA OPERA, BLADE RUUNER Y CHOCOLATE.

    José
    Ramón...

    YanıtlaSil